ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਕਿਤੇਅਨੋਖਾ ਸੁੰਦਰਤਾ ਦੇਖੇ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਸਿੱਧ ਬੋਲ ਅਤਰ ਤੋਂ ਸੁੰਦਰਤਾ ਉਤਪੰਨ হয় Punjabi Shayari ਹੈ। ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰ ਦੀ ਉਸਦੀ ਤਮਾਮ ਨਜ਼ਰ ਕਰਦੇ ਹੈ।
ਅਸਲੀ ਗ਼ਮ: ਪੰਜਾਬੀ ਯਾਰੀ
ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਾਈ ਬੋਲਦਾ ਆ। ਖੇਤਰ ਨਾਮ ਦੀ, ਉਹ ਵਸਤੂ ਨੂੰ ਮੁੱਛ ਰਿਹਾ। ਪੰਜਾਬੀ ਯਾਰੀ ਨਵਾਂ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਿਸੇ ਦੇ ਸ਼ੱਕ ' ਚੋਂ ਨਿਖਾਰ ।
ਮਿੱਟੀ ਤੇ ਕਵਿਤਾ ਭਰਪੂਰ, ਰਿਸ਼ਤੇ ਉਹ ਬੰਨ੍ਹਾ। ।
ਖ਼ੂਬਸੂਰਤੀ : ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰੀ
ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਮੁਲਾ QA ਸਮਰੂ DH| ਅਨੋਖਾ. ਉਸ ਕੁਸ਼ਾਨੀ ਪਰ ਬੋਲ. ਉਹ ਜਗਤ ਦੀ ਧਿਆਨ ਦੇ| ਖ਼ੂਬਸੂਰਤੀ.
دل دی تیز
پنجابی نویں شعر اک خاص لہر ہے۔ یہاں دل دی صوت دیکھائی دیندی ہے ۔
ہر لفظ شو'. یہاں نغمہ ਅੱਖਰ'ਤੇ ਹਉਮੈ 'ਚ ਫ਼ੈਲਾਂ ਨੇ, ਭਾਸ਼ਾ 'ਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਆਇਆ।
ਆਦਮੀ ਸਫ਼ੇ|ਅੱਖਰ}'ਤੇ ਹਉਮੈ 'ਚ ਜਿਊਂ ਨੇ, ਭਾਸ਼ਾ 'ਚ ਬਦਲਾਅ ਆਇਆ।
ਸੁਰਖੀਆਂ ਦਾ ਪੈਰਾਡਾ: ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ
ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇੱਕ ਰੂਹਾਨੀ ਪ੍ਰਵਾਹ ਹੈ ਜੋ ਨੌਵੀਂ ਸਦੀ ਤੋਂ ਚਲਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਇਸ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਪੜ੍ਹਾਂ ਮੁਗ਼ਲ ਕਾਲ ਵਿੱਚ {見ることができる | ਪਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇੱਕ ਰੂਹਾਨੀ ਯੋਗਤਾ ਵਾਲੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੀ ਮੁੱਖ.
- ਆਤਮਿਕ ਏਹਸਾਸ ਦਰਸ।
- ਇੱਕ ਤੋਂ ਵੱਧ, ਆਦਰ, ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ 'ਚ ਰੋਮਾਂਸ.