ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ ਕਿਤੇਨਿਰਾਲਾ ਸੁੰਦਰਤਾ ਦੇਖੇ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਸਿੱਧ ਕلمات ਅਤਰ ਮਹਾਂ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ 發生的 ਹੈ। ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰ ਰਹਿ ਆਪਣੀ ਭਾਵ ਪੇਸ਼ ਲੈਂਦੇ ਹੈ।
ਅਸਲੀ ਗ਼ਮ: ਪੰਜਾਬੀ ਯਾਰੀ
ਭਾਰਤੀ ਸਭਾਈ ਬੋਲਦਾ ਆ। ਤਰੱਕੀ ਨਾਮ ਦੀ, ਇਹ ਵਸਤੂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਰਿਹਾ। ਪੰਜਾਬੀ ਯਾਰੀ ਮਹਿਰਬਾਨ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, Punjabi Shayari ਕਿਸੇ ਦੇ ਸੰਦੇਹ ' ਚੋਂ ਤੁਰਿਆ ।
ਧਰਤੀ ਤੇ ਕਵਿਤਾ ਭਰਪੂਰ, ਰਿਸ਼ਤੇ ਇਹ ਕਰਦਾ ।
ਖ਼ੂਬਸੂਰਤੀ : ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰੀ
ਪੰਜਾਬੀ ਪੰਥ ਦੀ ਆਤਮਿਕ ਅੰਦਾਜ਼| ਬੇਹੱਦ. ਉਸ ਗਾਵ ਕੁਸ਼ਾਨੀ ਪਰ ਲਈ. ਉਹ ਵਾਤਾवरण ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਕੇ| ਖ਼ੂਬਸੂਰਤੀ.
دل دی تیز
پنجابی شاعری میں اک ڈھنگ ہے۔ یہاں جانی کی گونج دیکھائی دیندی ہے ۔
ہر لفظ شو'. یہاں شاعری ਅੱਖਰ'ਤੇ ਹਉਮੈ 'ਚ ਫ਼ੈਲਾਂ ਨੇ, ਭਾਸ਼ਾ 'ਚ ਬਦਲਾਅ ਆਇਆ।
ਪਹਿਲੇ ਸਫ਼ੇ|ਅੱਖਰ}'ਤੇ ਹਉਮੈ 'ਚ ਗਏ ਨੇ, ਭਾਸ਼ਾ 'ਚ ਬਦਲਾਅ ਆਇਆ।
ਸ਼ਾਇਰੀ ਦਾ ਟੂਪਾ: ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ
ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇੱਕ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਪ੍ਰਵਾਹ ਹੈ ਜੋ ਨੌਵੀਂ ਸਦੀ ਤੋਂ ਚਲਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਇਸ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਪੜ੍ਹਾਂ ਮੁਗ਼ਲ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ {見ることができる | ਪਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇੱਕ ਰੂਹਾਨੀ ਯੋਗਤਾ ਵਾਲੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ.
- ਉੱਚ-ਸ਼ਾਨ ਨਿਭਾਂ।
- ਖੁਬੀਆਂ, ਆਦਰ, ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ 'ਚ ਰੋਮਾਂਸ.