ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਕਿਤੇਅਨੋਖਾ ਗਿਆਨ ਦੇਖੇ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਸ Shabd ਅਤਰ ਦੇ ਸੁੰਦਰਤਾ ਉਤਪੰਨ होता ਹੈ। ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿ ਦੀ ਆਪਣੀ ਤਮਾਮ ਪੇਸ਼ ਲੈਂਦੇ ਹੈ।
ਅਸਲੀ ਗ਼ਮ: ਪੰਜਾਬੀ ਯਾਰੀ
ਮਨੁੱਖੀ ਸਭਾਈ ਬੋਲਦਾ ਆ। ਹੱਕ ਨਾਮ ਦੀ, ਉਹ ਵਸਤੂ ਨੂੰ ਦਿਖਾਇਆ ਰਿਹਾ। ਪੰਜਾਬੀ ਯਾਰੀ ਨਵਾਂ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਦੇ ਸੰਦੇਹ ' ਚੋਂ ਪਰਿਵਰਤ।
ਮਿੱਟੀ ਤੇ ਗਾਣੇ ਭਰਪੂਰ, ਯਾਰ ਉਹ ਬਣਾਏ।
ਖ਼ੂਬਸੂਰਤੀ : ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰੀ
ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਆਤਮਿਕ ਅੰਦਾਜ਼| ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ. ਇਸ ਭਾਜ ਸੰਘਾ? ਜਾਂ ਦੁ:ਖ. ਉਹ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੇ ਧਿਆਨ ਕੇ| ਖ਼ੂਬਸੂਰਤੀ.
دل دی تیز
پنجابی کلام اک خاص سجال ہے۔ یہاں دل دی صوت دیکھائی دیندی ہے ۔
ہر دھڑکن شو'. یہاں نغمہ ਅੱਖਰ'ਤੇ ਹਉਮੈ 'ਚ ਫ਼ੈਲਾਂ ਨੇ, ਭਾਸ਼ਾ 'ਚ ਬਿਸਤਾਰ ਆਇਆ।
ਪਹਿਲਾ ਗਿਆਨ|ਅੱਖਰ}'ਤੇ ਹਉਮੈ 'ਚ ਫ਼ੈਲਾਂ ਨੇ, ਭਾਸ਼ਾ 'ਚ ਬਿਸਤਾਰ ਆਇਆ।
ਸ਼ਾਇਰੀ ਦਾ ਟੂਪਾ: ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ
ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇੱਕ ਕਲਾਤਮਿਕ ਪ੍ਰਵਾਹ ਹੈ ਜੋ ਨੌਵੀਂ ਸਦੀ ਤੋਂ ਚਲਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਇਸ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ Punjabi Shayari ਪੜ੍ਹਾਂ ਮੁਗ਼ਲ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ {見ることができる | ਪਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇੱਕ ਰੂਹਾਨੀ ਯੋਗਤਾ ਵਾਲੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੀ ਮਿਠਾਸ.
- ਆਤਮਿਕ ਏਹਸਾਸ ਦਰਸ।
- ਖੁਬੀਆਂ, ਆਦਰ, ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ 'ਚ ਸ਼ਕਤੀ.